Droga mamo bardzo Cię kocham ale obawiam się że nie mam aspiracji do tytułu Gosposi Roku. Nie pamiętam o datach oddania do pralni, odbioru z pralni, robienia wielkiego prania ani dorocznego święta odkurzacza. Owszem posiadam odkurzacz i nawet posiadam wiedzę jak sie go obsługuje i co ciekawsze raz na jakiś czas to czynie bez ogłaszania tego dnia świętem. Posiadam również wiedzę odnośnie robienia prania i wieszania go. Różni sie ona od posiadanej przez Ciebie wiedzy, co jak wiesz po każdorazowym powieszeniu przez Ciebie moich rzeczy kończy się moim przewieszaniem, bo są powieszone w moim mniemaniu błędnie. Na moim stole stale znajdują się jakieś przedmioty, co jak wiemy obydwie nie mieści się w Twoim pojmowaniu. Niemniej jednak chodzę po tym świecie od lat 33 ponad i pomimo szczerego postanowienia poprawy nie mam aspiracji do tytułu Gosposi Roku, który przyznaję Tobie, chociaż w Twoim domu pewnych problemów, które zauważasz u mnie, sama nie dostrzegasz.
Nie bawiłaś się ze mną w gotowanie, więc nie mam nawyku przesiadywania w kuchni i pichcenia, po prostu nie odkryłam w sobie większej potrzeby gotowania ani spełniania roli służącej domu (nie służącej domowników). Po babci przejęłam nawyk zbieractwa przedmiotów wszelakich i dobrze mi z tym.
Niemniej jednak lubię mój dom na moich zasadach i pomimo mojej szczerej miłości doprowadzasz mnie swoim łazikowaniem i wprowadzaniem tu swoich porządków do furii. Nie uważam za zasadne oczekiwania że po dwóch tygodniach mieszkania tutaj wszystkie pudła będą rozpakowane a ja nagle w pięknie lśniącym domu będę w fartuszku podawać szarlotkę. Niestety tak nie będzie. Nie umiem robić szarlotki, a zamiast rozpakowywać pudła zajmowałam się projektem. Nie oczekuję od Ciebie żebyś robiła tu cokolwiek, prosiłam jedynie żebyś wpuściła fachowców i poczekała aż sobie pójdą, nie skrobała kuchenki, nie robiła prania, nie wieszała go, nie prosiłam też żebyś robiła cokolwiek w garderobie. Po prostu mam oczekiwanie od Ciebie że pozwolisz mi zrobić to samej kiedy przyjdzie na to pora.
Nie bawiłaś się ze mną w gotowanie, więc nie mam nawyku przesiadywania w kuchni i pichcenia, po prostu nie odkryłam w sobie większej potrzeby gotowania ani spełniania roli służącej domu (nie służącej domowników). Po babci przejęłam nawyk zbieractwa przedmiotów wszelakich i dobrze mi z tym.
Niemniej jednak lubię mój dom na moich zasadach i pomimo mojej szczerej miłości doprowadzasz mnie swoim łazikowaniem i wprowadzaniem tu swoich porządków do furii. Nie uważam za zasadne oczekiwania że po dwóch tygodniach mieszkania tutaj wszystkie pudła będą rozpakowane a ja nagle w pięknie lśniącym domu będę w fartuszku podawać szarlotkę. Niestety tak nie będzie. Nie umiem robić szarlotki, a zamiast rozpakowywać pudła zajmowałam się projektem. Nie oczekuję od Ciebie żebyś robiła tu cokolwiek, prosiłam jedynie żebyś wpuściła fachowców i poczekała aż sobie pójdą, nie skrobała kuchenki, nie robiła prania, nie wieszała go, nie prosiłam też żebyś robiła cokolwiek w garderobie. Po prostu mam oczekiwanie od Ciebie że pozwolisz mi zrobić to samej kiedy przyjdzie na to pora.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz